Yorkshire Pudding
Blijf op de hoogte en volg Annelieke
23 Juli 2014 | Verenigd Koninkrijk, Leeming Bar
First of all: Wil ik dit moment gebruiken om mijn medeleven te betuigen aan de familie en vrienden van iedereen die is omgekomen tijdens vlucht MH17. Mijn woede over hoe de lichamen zijn gebruikt in een ziek politiek spel. En hoe ik een brok in mijn keel kreeg toen de vliegtuigen landen in Eindhoven, de rijen rouwauto's klaar om de lichamen te vervoeren en de stoet richting Hilversum. Het mooiste was nog dat niemand wist wie er in de auto's lagen. Maar iedereen zijn respect toonde en een erehaag vormde voor de lange rouwstoet. Couldn't be more proud of my country.
Dat terzijde:
Regelmatig tijden het avond eten vraagt Caron of ik er Yorkshire puding bij wil. De eerste keer dat ze het mij vroeg, dacht ik: wat moet ik met een toetje tijdens mijn avondeten. Maar al snel kwam ik erachter dat het een soort deegbakje is waar je je vlees en groente in kan doen om het vervolgens vol te gieten met jus. Dus geen (mona) pudding zoals wij hier in Nederland gewend zijn. Weer iets geleerd. Maar goed, Yorkshire pudding zelf zit niet zoveel smaak aan, vandaar de overload aan jus. Wat het eetbaar maakt. Al is jus niet echt één van mijn favoriete dingen. Hier hebben ze het liefst dat het drijft in de jus. Ja zelfs de over de patat gaat jus. En azijn, dat gaat ook over de friet. Iets wat ik nooit zal begrijpen. De friet wordt er helemaal slap van en er blijft niets van de knapperigheid over. Net als melk in de thee, melk in de koffie snap ik nog. Maar nooit dat er bij mij melk in de thee komt.
Ondertussen denken ze hier dat ik iets heb tegen melkproducten omdat ik ook geen boter op brood heb. En ook dat ik niet eet. Omdat ik bijna geen honger heb. Caron is bang dat ik niet genoeg eet. En vraagt daarom ook constant of ik honger heb of iets wil eten. Meestal zeg ik nee, zodat het gevolgd wordt met: "Are you sure?" "Cause I don't want to sent you home and make your parents think that I have not fed you" Wat mij weer aan het lachen maakt. Geloof niet dat mijn ouders dat zullen denken.
Maandag dus naar Lightwater Valley geweest. Op zich wel een leuk pretpark, wel wat klein maar genoeg verschillende attracties voor alle leeftijden. Met als de ultieme achtbaan, the Ultimate. The Ultimate is 1,5 miles lang (wat ongeveer 2,4 kilometer is (2.414016 om precies te zijn)) basically 2,4 km om zoveel mogelijk blauwe plekken te verzamelen op je knieën en ellebogen (en mogelijk een whiplash op te lopen). Vooral de eerste keer was ik niet voorbereid op wat mij te wachten stond. Ik was niet voorbereid op het feit dat je heen en weer geslingerd wordt alsof je in een wasmachine zit (denk ik, heb nog nooit in een wasmachine gezeten). En ik heb mezelf hier nog een keer 5 door heen gegooid. Ja ik zit hier nu met blauwe knieën en ellebogen maar het was het waard. Verder in niet heel veel attracties geweest. Vooral omdat ik sinds zondag al met pijn in mijn onderrug zit. Of ik er nog een keer heen zou gaan, denk het niet. Dan ga ik liever naar de Efteling.
Vandaag dan mijn aller eerste echte dag als au pair gehad. Sinds Evie vanaf vandaag ook echt vakantie heeft. Of als childminder zoals Evie mij noemt. Wel even wennen, hoewel ik kinderen wel ben gewend. Heb twee super lieve (soms wat ondeugende) oppaskindjes thuis. Maar deze praten Engels. En soms zo snel dat ik niet begrijp wat ze zegt. En als ik dat zeg tegen Evie snapt ze niet dat ik haar niet snap wat resulteert in een awkward silence, en een snelle overgang naar een ander onderwerp. Hoewel mijn engels niet slecht is. Goed als ik de mensen hier moet geloven. Zijn de kinderen vaak wat moeilijker te verstaan. Uiteindelijk red ik mij wel. Maar alles is wennen natuurlijk.
Morgen weer met Evie naar zwemles, ja die zwemles. Ben benieuwd hoe het er deze keer aan toe gaat. Benieuwd of ik weer de neiging heb om erbij in te springen.
Zaterdag Evie's verjaardag. Een middag met 20!!! kinderen tot een uur of 5. En 's avonds een bbq met de buren en familie en vrienden. Mooi moment voor mij om de rest van de buurt kennis met mij te laten maken. Zodat ze weten wie dat meisje die hier wel eens met Oreo rondloopt is. De buren weten al dat ik geen inbreker ben. Nu de rest van de buurt nog.
Oja, Chips = patat en crisps = chips. Waarom?!?
Oreo naast mij slaakt een diep zucht. En ik denk hetzelfde, het is een lange dag geweest. Tijd om er een eind aan te breien.
Dus bij deze, weltrusten!
Tot de volgende post!
Dat terzijde:
Regelmatig tijden het avond eten vraagt Caron of ik er Yorkshire puding bij wil. De eerste keer dat ze het mij vroeg, dacht ik: wat moet ik met een toetje tijdens mijn avondeten. Maar al snel kwam ik erachter dat het een soort deegbakje is waar je je vlees en groente in kan doen om het vervolgens vol te gieten met jus. Dus geen (mona) pudding zoals wij hier in Nederland gewend zijn. Weer iets geleerd. Maar goed, Yorkshire pudding zelf zit niet zoveel smaak aan, vandaar de overload aan jus. Wat het eetbaar maakt. Al is jus niet echt één van mijn favoriete dingen. Hier hebben ze het liefst dat het drijft in de jus. Ja zelfs de over de patat gaat jus. En azijn, dat gaat ook over de friet. Iets wat ik nooit zal begrijpen. De friet wordt er helemaal slap van en er blijft niets van de knapperigheid over. Net als melk in de thee, melk in de koffie snap ik nog. Maar nooit dat er bij mij melk in de thee komt.
Ondertussen denken ze hier dat ik iets heb tegen melkproducten omdat ik ook geen boter op brood heb. En ook dat ik niet eet. Omdat ik bijna geen honger heb. Caron is bang dat ik niet genoeg eet. En vraagt daarom ook constant of ik honger heb of iets wil eten. Meestal zeg ik nee, zodat het gevolgd wordt met: "Are you sure?" "Cause I don't want to sent you home and make your parents think that I have not fed you" Wat mij weer aan het lachen maakt. Geloof niet dat mijn ouders dat zullen denken.
Maandag dus naar Lightwater Valley geweest. Op zich wel een leuk pretpark, wel wat klein maar genoeg verschillende attracties voor alle leeftijden. Met als de ultieme achtbaan, the Ultimate. The Ultimate is 1,5 miles lang (wat ongeveer 2,4 kilometer is (2.414016 om precies te zijn)) basically 2,4 km om zoveel mogelijk blauwe plekken te verzamelen op je knieën en ellebogen (en mogelijk een whiplash op te lopen). Vooral de eerste keer was ik niet voorbereid op wat mij te wachten stond. Ik was niet voorbereid op het feit dat je heen en weer geslingerd wordt alsof je in een wasmachine zit (denk ik, heb nog nooit in een wasmachine gezeten). En ik heb mezelf hier nog een keer 5 door heen gegooid. Ja ik zit hier nu met blauwe knieën en ellebogen maar het was het waard. Verder in niet heel veel attracties geweest. Vooral omdat ik sinds zondag al met pijn in mijn onderrug zit. Of ik er nog een keer heen zou gaan, denk het niet. Dan ga ik liever naar de Efteling.
Vandaag dan mijn aller eerste echte dag als au pair gehad. Sinds Evie vanaf vandaag ook echt vakantie heeft. Of als childminder zoals Evie mij noemt. Wel even wennen, hoewel ik kinderen wel ben gewend. Heb twee super lieve (soms wat ondeugende) oppaskindjes thuis. Maar deze praten Engels. En soms zo snel dat ik niet begrijp wat ze zegt. En als ik dat zeg tegen Evie snapt ze niet dat ik haar niet snap wat resulteert in een awkward silence, en een snelle overgang naar een ander onderwerp. Hoewel mijn engels niet slecht is. Goed als ik de mensen hier moet geloven. Zijn de kinderen vaak wat moeilijker te verstaan. Uiteindelijk red ik mij wel. Maar alles is wennen natuurlijk.
Morgen weer met Evie naar zwemles, ja die zwemles. Ben benieuwd hoe het er deze keer aan toe gaat. Benieuwd of ik weer de neiging heb om erbij in te springen.
Zaterdag Evie's verjaardag. Een middag met 20!!! kinderen tot een uur of 5. En 's avonds een bbq met de buren en familie en vrienden. Mooi moment voor mij om de rest van de buurt kennis met mij te laten maken. Zodat ze weten wie dat meisje die hier wel eens met Oreo rondloopt is. De buren weten al dat ik geen inbreker ben. Nu de rest van de buurt nog.
Oja, Chips = patat en crisps = chips. Waarom?!?
Oreo naast mij slaakt een diep zucht. En ik denk hetzelfde, het is een lange dag geweest. Tijd om er een eind aan te breien.
Dus bij deze, weltrusten!
Tot de volgende post!
-
23 Juli 2014 - 22:48
Louise:
Haha! Zit heerlijk te glimlachen om je avonturen en verhalen ^^ Klinkt uh…drassig…die pudding! Maar hé, ze zijn nog niet over Black Angus o.i.d. begonnen XD
But overall it seems like you're having a blast :D keep save and have fun! -
23 Juli 2014 - 22:52
Louise:
BTW: Al een Jacked Potato gehad? (Ieeeeeeeuw!!) -
23 Juli 2014 - 23:25
Sanne:
Meis, wat schrijf je leuk :) en volgens mij heb je het wel naar je zin of niet? Leuk om van je te horen! En dat Engels van zo'n kleine went wel, lijkt me. Je hebt in ieder geval een mooie uitdaging voor je met 20 van zulke rap babbelende kinderen op één feestje! Dikke knuffel -
24 Juli 2014 - 19:34
Annelieke:
Nee nog geen Black Angus (Klinkt niet echt lekker)of Jacked Potato gehad. -
26 Juli 2014 - 13:16
Jeannette:
Hoi Annelieke,
Idd verschrikkelijk al die beelden van de rampplek en huiveringwekkend toen de stoet met auto's aan het netvlies voorbij ging. Toen in de krant alle namen werden vermeld werd het aantal slachtoffers echt reëel (net als de stoet rouwauto's ), dat zegt toch meer dan een getal.
Het lijkt me qua eten wel zware kost daar in Engeland. Of valt het wel mee? Krijg je 's ochtends ook zo'n stevig ontbijt met scrammbeld eggs, worstjes etc?
Heb je al gefietst of zelf auto gereden? Lijkt me ook een vreemde gewaarwording links van de weg te rijden.
Misschien kun je daar wel zwemles gaan geven, ha, ha....
Hebben ze daar ook net zoveel diploma's als hier?
Ik hoop dat je eerste werkweek bevallen is, en zo niet je kunt nu aftellen, maar daar ga ik niet vanuit!
Doei!
-
26 Juli 2014 - 19:02
Annelieke:
Ik eet voornamelijk vis of kip met aardappels en sla. Lichte kost Caron doet mee met de weight watchers en ik eet met haar mee. Als steunpilaar zeg maar.
Auto rijden doe ik niet. Dat durf ik niet aan. Fietsen is levensgevaarlijk. Want fietspaden kennen ze hier niet.
Nog 7 weken dan vlieg ik weer terug. Maar ik vermaak mij hier prima
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
